Beschrijving
Bij lage buitentemperaturen is het noodzakelijk dat radiatoren meer warmte afgeven dan bij hogere buitentemperaturen. De afgifte van de hoeveelheid warmte kan op twee manieren worden geregeld, namelijk:
- via de hoeveelheid cv-water die door de radiator stroomt (met thermostatische radiatorafsluiters of thermostaatkranen );
- via de temperatuur van het cv-water (ook wel stooklijn genoemd).
Het regelen van de hoeveelheid cv-water leidt vaak tot het effect van “hollen of stilstaan”. Of de radiator is (te) koud en geeft (te) weinig warmte af óf de radiator is (te) heet en geeft (te) veel warmte af. De gemiddeld afgifte van de hoeveelheid warmte kan voldoende zijn, maar het is voor de personen in de ruimte niet comfortabel.
Het regelen van de temperatuur van het cv-water heeft dat nadeel niet. Andere voordelen zijn:
- De gemiddelde temperatuur van het cv-water is lager, waardoor de ketel met een hoger rendement warmte kan opwekken. In een periode waar met lagere temperaturen wordt gestookt, kan dit een besparing van 4% (conventionele ketel) tot circa 12% (HR-ketel) opleveren.
- Minder leidingverliezen.
Het regelen van de temperatuur van het cv-water kan met een weersafhankelijke regeling. Doe dit handmatig als er geen weersafhankelijke regeling is. Verlaag de temperatuur van het cv-water in het voorjaar en verhoog deze weer in het najaar. Algemeen geldende ideale instellingen voor de temperatuur van het cv-water zijn niet beschikbaar. Een veel voorkomende instelling van de stooklijn is: bij een buitentemperatuur van -5 °C een cv-watertemperatuur van 90 °C, en als tweede punt bij een buitentemperatuur van 10 °C een cv-watertemperatuur van 40 °C. Let er hierbij op dat het alleen gaat om het cv-water en niet het warme tapwater. Deze laatste mag nooit lager zijn dan 60 °C vanwege het risico op legionella.
Toepasbaarheid
Deze maatregel is van toepassing bij cv-ketels zonder weersafhankelijke regeling.
Milieu aspecten
Energiebesparing bij verwarming.
Financiële aspecten
Geen kosten.
Bron: Stichting Stimular